Web Analytics Made Easy - Statcounter

از غروب خورشید در سانتورینی گرفته تا معماری‌های پیچیده در رم، دنیا مکان‌های مشهور زیادی برای گردش و ماجراجویی دارد. برخی از مشهورترین نقاط توریستی جهان، روزانه هزاران بازدیدکننده دارند؛ شلوغ‌ترین مقاصد تفریحی جهان گاهی ۱۰۰ گردشگر به ازای هر ساکن محلی دارند.

به گزارش فرادید، با وجود این، هنوز مکان‌های زیبایی وجود دارند که به ندرت گردشگری به آن‌ها راه یافته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از آن‌ها یک کشور زیبای آسیایی است که جزو کم‌بازدیدترین نقاط جهان است. بوتان (Bhutan) کشور کوچکی در حاشیه‌ی شرقی هیمالیا، زمانی یکی از منزوی‌ترین کشور‌های جهان بود که سال ۱۹۷۴ به روی گردشگران باز شد، اما هنوز تعداد بازدیدکنندگانش را با وسواس محدود نگه داشته است.

این کشور کوچک آسیایی، روزانه ۱۰۰ دلار (۸۰.۷۴ پوند) برای بازدید از گردشگران دریافت می‌کند. اگرچه این مقدار زیاد به نظر می‌رسد، اما در واقع نصف هزینه‌ی روزانه‌ای است که قبلا به میزان ۲۰۰ دلار دریافت می‌شد.

هزینه‌ی گزاف بازدید از بوتان برای جلوگیری از گردشگری بیش از حد و محافظت از فرهنگ سنتی-بودایی این کشور است. اما بازدیدکنندگان در بوتان از چه چیز‌هایی بازدید می‌کنند؟ برترین جاذبه این کشور پارُ تاکسانگ (Paro Taktsang) است، یک مکان مقدس بودایی که در ارتفاع ۳۱۲۰ متری از سطح دریا روی لبه‌ی صخره‌ی پارُ وَلی (دره ولی) قرار دارد.

توریستی به اسم پولکابروز درباره این مکان دیدنی نوشته است: «یکی از زیباترین مکان‌هایی که تا به حال دیده‌ام. ارزش دیدن دارد و معماری آن بسیار خوب است.»

مایکل سی نیز می‌گوید: «بدون شک ارزش پیاده‌روی طولانی سربالایی را دارد! «آشیانه ببر» به دلایل خوبی مشهور شده است. یک پیاده‌روی زیبا و دیدنی و معبدی که واقعاً نمایانگر بخش زیادی از فرهنگ بودایی بوتان است».

گردشگران می‌توانند از بودا دوُردِنما، مجسمه‌ی غول‌پیکر بودا در کوهستان‌های این کشور نیز دیدن کنند. این مجسمه بیش از ۱۰۰ هزار مجسمه‌ی کوچکتر بودا را در خود جای داده است. بازدیدکنندگان برای بازدید از بوتان باید ضرورتا بخشی از یک تور باشند و هزینه اقامت و وعده‌های غذایی‌شان را علاوه بر هزینه‌ی روزانه ۱۰۰ دلار پرداخت کنند.

حقایقی درباره بوتان

- فرودپاه پاروُ (Paro)، تنها فرودگاه بین‌المللی در بوتان، یکی از چالش‌برانگیزترین فرودگاه‌های دنیا برای به زمین نشستن هواپیماهاست. تنها شمار کمی از خلبانان برای فرود آمدن در این فرودگاه آموزش دیده‌اند.

- بوتان جزو آخرین کشور‌های دنیاست که از تلویزیون استفاده کرد، یعنی از سال ۱۹۹۹.

- گانگکهار پونزوم در کشور بوتان بلندترین قلّۀ فتح‌نشده‌ی دنیاست که ۷۵۷۰ متر ارتفاع دارد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: توریست بوتان قیمت طلا و ارز قیمت موبایل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۱۳۰۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اصفهان، اقلیم معناست

ایسنا/اصفهان خیال، غیرمادی، آیینی، رؤیایی، قدسی، والایی و متعالی است؛ اصفهان نیز یک شهر مناسکی است و چنین شهری قادر به‌عوض کردن سطح خود و تغییر سطح حضور ما است، به این معنا که بلافاصله مکان به پلکانی برای بالا رفتن بدل می‌شود.

این بخشی از جملاتی است که حمیدرضا شعیری، زبان‌شناس و استاد نشانه و معناشناسی دانشگاه تربیت مدرس، بعدازظهر چهارشنبه (۵ اردیبهشت‌ماه)، در موزه عصار خانه شاهی واقع در میدان نقش‌جهان بیان کرد.

او در این جلسه صحبت‌های خود را با طرح دو پرسشِ (چرا شهر معنا می‌دهد و چگونه معنا می‌دهد؟) آغاز کرد و گفت:‌ وقتی می‌گوییم چیزی برای ما معنا دارد، یعنی آن چیز در ما اثر گذاشته و آن اثر به این دلیل است که هم ازنظر درونی (معنایی، مفهومی) و هم ازنظر بیرونی و در بیرون از ما و بر بیرون ما، تأثیرگذار است.

این استاد نشانه و معناشناسی سپس با طرح این پرسش که انسان چگونه مسیر بالایی را طی کرده است، ادامه داد: انسان از طریق خط، مسیر بالایی را طی کرده است. خط همواره به انسان اجازه داده تا به‌طور عمودی در فضا حرکت و مسیر بالا رفتن را طی کند. در معماری نیز از خطوط عمودی برای اوج گرفتن و کشیده شدن به آسمان، بهره گرفته می‌شد. پس‌از آن انسان خط منحنی یا چرخشی را ایجاد کرده تا از دو طریق به بالا برود، انسان پس از چرخش در خط گرد، به نقطه واحدی در بالا رسیده است.

شعیری خاطرنشان کرد: همه شهرهای ما انضباطی هستند؛ مدارس، نیروی انتظامی، درمانگاه و شرکت‌ها و غیره همه با همان هدف انضباطی هستند اما فضای برخی شهرها، به‌گونه‌ای طراحی‌شده که از این فضای انضباطی عبور کرده و به فضای خیالی نزدیک می‌شوند. اصفهان از میان شهرهای جهان، این قدرت را دارد که فضای انضباطی را رد کرده و ما را به سمت فضای خیالی حرکت می‌دهد.

او ادامه داد: یکی از کارهایی که معنا در شهر انجام می‌دهد، رهاییِ انسان‌ها از مرگ‌آفرینی و ایجاد حیات آفرینی است. عوامل و عناصری مقاومت در برابر مرگ را افزایش می‌دهد که یکی از آن‌ها به دلیل تولید و گسترش عالم خیال، فضاهای شهری هستند. شهرها با عقب راندن اندیشه مرگ در خیال، سبب ایجاد احساس خوشبختی و رضایت در انسان می‌شوند.

این معناشناس سپس با طرح این پرسش که چگونه شهرها به ایجاد احساس رضایت کمک می‌کند؟ گفت: اولین نکته، شهر مناسکی است‌. شهرها تاریخ‌های متفاوتی دارند. شهر مناسکی تعریف مناسبی برای اصفهان است؛ به دلیل اینکه هر نقطه‌ای از شهر قادر است ما را در برابر مواجه‌شدن با آن نقطه از جنبه مادی دور کرده و به عالم خیال وصل کند. خیال، غیرمادی، آیینی، رؤیایی، قدسی، والایی و متعالی است. شهر مناسکی قادر است بلافاصله سطح خود را عوض کرده و سطح حضور ما را تغییر می‌دهد. به این معنا که بلافاصله مکان به پلکانی برای بالا رفتن بدل می‌شود.

امکان نفوذِ بدون فاصله در میدان نقش جهان

این استاد دانشگاه بیان کرد: شهرها با دو چهرۀ بانقاب و نقاب دریده، ظاهر می‌شوند. شهرهای مدرن دارای نقاب هستند. یکی از مکان‌هایی که ما در آن با هیچ‌گونه نقابی مواجه نمی‌شویم، میدان نقش‌جهان است که به‌محض قرار گرفتن در آن، به نور، اکسیژن، آسمان و ابرها دسترسی داشته و امکان وصل شدن و گریز از خود به‌واسطه نردبان خیال را داریم. اگر طبقه دوم حجره‌های دور میدان نقش‌جهان را در نظر بگیریم، پوشش‌های سفید تورفته طبقات دوم کافی است که ما را با این نقاب ریختگی مواجه کند. نقاب نداشتن به معنای شفافیت و نور است. با تکرار این پوشش‌های سفید در خود، فضا تبدیل به یک فضای موسیقایی شده و هرکدام مانند نوت موسیقی به هم چسبیده و ادامه خیال را ممکن می‌کنند.

شعیری معماری را عامل مقاومت میدان نقش‌جهان در برابر امر کلان دانست و افزود: در این میدان، خطوط از طریق آجرها به هم متصل شده و درعین‌حال جدا هستند. در این میدان، غلبه امر جزء بر امر کلان آشکار است که ما را به خیال می‌برد. آنچه ما را به ماندن در میدان نقش‌جهان سوق می‌دهد، جزئی بودن میدان، آجرها، منحنی‌ها، طاق‌ها، مناره‌ها، گنبدها و ستون‌های ایوان عالی‌قاپو و ... است. بندهای بین آجرها، درها، حجره‌ها، شکل درها و دهانه‌ها همه در این جزء شریک هستند؛ اما مهم‌ترین نکته آن، آجرهایی است که از هم جداشده و به هم می‌چسبند. نکته بعدی موسیقی است.

این استاد نشانه و معناشناسی این پرسش را مطرح کرد که چگونه فضا قادر به تولید ضرب‌آهنگ است و چگونه ضرب‌آهنگ در ما تغییر ایجاد می‌کند و سپس در پاسخ گفت: هنگام قرار گرفتن در میدان نقش‌جهان، ریتمِ ما تغییر کرده و کند می‌شود. با قرار گرفتن در میدان نقش جهان، ریتم حرکتی ما به تعادل رسیده و این تعادل، مقاومت در برابر مرگ‌اندیشی است؛ و این‌گونه است که فضا در معنا شکل می‌گیرد. به این معنا که احساس سبکی و رهایی کرده و نمی‌خواهیم از این فضا دور شده و حس می‌کنیم در جایی هستیم که از مدت‌ها پیش به ما تعلق داشته‌ایم و این یعنی صمیمیت‌.

این استاد دانشگاه ادامه داد: فضاهایی مانند میدان نقش‌جهان، فضاهایی هستند که ما بلافاصله امکان نفوذ در فضا و سپس رهایی در آن را داشته و به همین دلیل ریتم بدن ما متعادل می‌شود. بعضی‌اوقات انسان‌ها برای دیدن فضایی باید تلاش بسیار کنند ولی برخی فضاها مانند میدان نقش جهان با همه وجود خود را در دستان ما قرار داده و این نفوذپذیری است‌.

این معناشناس ضمن اشاره به انواع مکان‌ها توضیح داد: مهم‌ترین مکان و همان مکانی که معنا می‌سازد را مکان‌های هستایشی، وجودی یا هستی محور دانست و بیان کرد: بلافاصله زمان قرار گرفتن در این مکان، وجود ما را ادامه داده و تبدیل به پلکانی شده که ما را به بالابرده و ادامۀ ما است نه جدای از ما؛ مکان به‌طور پدیدار شناختی بخش وجودی من است نه جدا از تن من و هردو نیز یکدیگر را ادامه داده و این‌گونه وصل شدن به خیال راحت‌تر است. 

او با اشاره به اینکه فضا معرفت و شعور دارد، افزود: اوج دسته‌بندی پس از مکان‌های وجودی، مکان‌های امتزاجی است. به این معنا که در این مکان نه‌تنها مکان ادامه من و من ادامه مکان هستم، بلکه گویا مکان مادیات مکانی خود را نیز ازدست‌داده و جنبه فیزیکی مکان و تن من محوشده و هر دوبه‌یک توده در حال بخار تبدیل می‌شویم. امتزاج وجه جوهری حضور در مکان است. در این حالت، طاق‌ها، گنبدها و مناره‌ها مانند عروسی در لباس سفید یا نور یکپارچه، یک آیینه را تشکیل می‌دهند که آیینه در آیینه شده و در یک‌کلام به وضعیت ناب می‌رسیم که معصومیت حضور بوده و مکان به درجه والای حضور می‌رسد. در اینجا هیچ‌چیزی برای ما نامحرم نیست.

انتهای پیام

دیگر خبرها

  • مخبر: تهران علاقه‌مند به گسترش مناسبات خود با بورکینافاسو است
  • روز انتقام‌ برای ستاره دورتموند: صداتون نمی‌آد! (عکس)‏
  • زیباترین شب فوتبالی اراک 
  • قم در ارائه خدمات مکان محور رتبه نخست کشور را در اختیار دارد
  • شهید ملک مکان، شهید شاخص بسیج هنرمندان فارس
  • علاقه مندی روس‌ها برای سرمایه گذاری در بندر امیرآباد
  • دومین جشنواره بین‌المللی کوچ عشایر در جعفرآباد مغان
  • اصفهان، اقلیم معناست
  • عکس زیباترین ورزشکار تاریخ در صحرای دوبی + عکس
  • زیباترین بهار تهران را در این لوکیشن‌ها ببینید